فرش واژه ای عربی است که به معنای زمین می باشد و در زبان فارسی دارای مفاهیمی چون زیر انداز و کف پوش می باشد.فرش دستباف ایران دستبافت باید دارای سه مشخصه باشد: ۱-دارای تاروپود باشد. ۲-پرز داشته باشد. ۳-پرزها دور تارها گره خورده باشند. به فرشی که تار و پود آن از جنس پنبه و پرز آن پشمی باشد فرش پشمی می گویند.لازم به ذکر است که در میان ایلات و عشایر به جای نخ پنبه از پشم استفاده می شود.به فرش هایی که پرز و چله آن از ابریشم باشد تمام ابریشم می گویند.فرش دستباف ایران در نقش ها و دور حاشیه ها به جای پرز پشمی از ابریشمی استفاده شده باشد و چله آن ها از ابریشم باشد فرش گل ابریشم می گویند.به فرش هایی که مساحت آن از ۴ متر مربع کمتر باشد قالیچه می گویند و فرش هایی که برای مفروش کردن راهروها و راه پله ها استفاده می شود کناره نام دارد.به قالیچه های کوچکی که به اندازه پاگرد در بافته می شود پادری می گویند. رنگ های رایج مصرفی در فرش ایران عبارتند از: آبی سیر،آبی روشن،الماسی،بادامی،عنابی،زیتونی،زرشکی،قهوه ای،مشکی،نخودی، نیلی،آجری،صورتی،پیازی،جگری،مغز پسته ای